๖๔

การบุกเบิกงานค่ายอาสา

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเป็นมหาวิทยาลัยแห่งแรกที่บุกเบิกงานค่ายอาสา ในฐานะที่เป็นกิจกรรมเสริมหลักสูตรของสโมสรนิสิตแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเพราะค่ายอาสาเป็นกิจกรรมที่ยูเนสโกสนับสนุนและถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมเยาวชนตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๐๐ โดยยูเนสโกได้จัดให้มีการฝึกค่ายผู้นำเยาวชนที่รัฐกุจาราต ประเทศอินเดีย ในครั้งนั้น นายวิจิตร ศรีสะอ้าน นิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยได้สมัครเข้าร่วมโครงการ จากนั้นก็ได้กลับมาจัดค่ายอาสาในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย คือ ได้เริ่มต้นออกตั้งค่ายอาสาครั้งแรก วันที่ ๒๘ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๐๒ ที่บ้านนาเหล่าบก ตำบลหนองยาว อำเภอพนมสารคาม จังหวัดฉะเชิงเทรา ชาวค่ายอาศัยศาลาวัดเป็นที่ตั้งค่าย ซึ่งโครงงานสำคัญ คือ การตัดถนนเชื่อมหมู่บ้าน ยาวประมาณ ๒.๕ กิโลเมตร เมื่อทำเสร็จชาวค่ายและชาวบ้านตั้งชื่อถนนว่า “ถนนจุฬาราษฎร์สามัคคี” และทำไร่สับปะรดตัวอย่างชื่อว่า “จุฬาราษฎร์พัฒนา” นอกจากจะมีโครงงานหลักอันเป็นที่ต้องการของหมู่บ้านและฝึกให้นิสิตเป็นผู้นำแล้ว ยังมีกิจกรรมเพิ่มเติมด้านส่งเสริมการศึกษาแก่เด็กนักเรียนในชนบทด้วย เช่น ทำอุปกรณ์การเรียนการสอน สอนหนังสือให้เด็ก จัดการละเล่นและสันทนาการตามวัยของเด็ก สร้างสนามเด็กเล่นสร้างห้องน้ำชายและหญิงให้โรงเรียน เป็นต้น การออกค่ายในครั้งนั้นมีชาวค่ายจาก ๗ คณะเข้าร่วมจำนวน ๔๙ คน และกิจกรรมค่ายอาสาลักษณะเช่นนี้ยังคงดำเนินต่อมาและกลายเป็นแบบอย่างที่ทำให้มหาวิทยาลัยอื่นๆ ดำเนินต่อมาด้วยเช่นกัน